Juli, wat een heerlijke periode. Niet te warm, niet te koel. Het was echter wel een kletsnatte maand. Menige straat stond blank, omdat het riool moeite had al dat hemelwater af te voeren. In mijn beleving hielden de buien niet lang aan en kon ik mijn hart weer ophalen in de tuin. Door al dat water doen de planten en kruiden het goed, vooral op plaatsen waar ik ze liever niet zou willen. Genoeg te doen dus, om de tuin enigszins in bedwang te houden.
Planten zijn voor mij niet alleen een lust voor het oog, ik gebruik zo ook vanwege hun fantastische eigenschap: door bloemen en bladeren te koken of stomen geven ze hun kleur en/of vorm af aan stof of papier. Ideaal om mijn wol mee te verven of om mee te eco-printen. En terwijl zo’n kookpot pruttelt, leg ik mijn lijf te ruste op het schommelbankje in de tuin.
Wanneer de kikkers in de vijver beginnen te kwaken, word ik alert. Dat betekent meestal dat er regen op komst is. En ja hoor, daar zie ik ze al verschijnen, de eerste donkere wolken. Kan ik nog snel het gras maaien voordat de bui los barst? Eerst maar snel de was binnen halen. Ik kan het niet laten mijn neus in de frisse lakens te drukken en een neusvol heerlijk geurend wasgoed op te snuiven. Op het moment dat de eerste spetters mijn gezicht kussen, weet ik dat mijn kans voor het maaien voorbij is.
Binnen steek ik kaarsjes en wierook aan en kruip in mijn hoekje van de bank. Met een kopje kruidenthee, een rustig muziekje op de achtergrond en de hond aan mijn voeten, kan mijn dag niet meer stuk. En als ik even later door een schoenendoos met foto’s blader, prijs ik mezelf gelukkig dat we in onze vrije tijd zo genieten van een eenvoudig leven. Boekje lezen, loom luieren, wat fröbelen, mijmeren bij het vuur, een wijntje op z’n tijd en genieten van een veldboeket in een mooie vaas, voor 50 cent gescoord bij een kringloopwinkel.
Nog even en we mogen genieten van onze vakantie. Een periode waarin niks moet en alles mag. Extra tijd om gelukkig te zijn … met elkaar!
0 reacties