Het verhaal van de industriële beschaving vertelt ons dat onbeperkte economische groei, geavanceerde technologie en materieel fortuin de wegen naar welvaart zijn. Maar als we nadenken over de wereld van vandaag, is het duidelijk dat dit zowel mens als planeet in de steek laat. We weten dit in ons hoofd en voelen het in ons hart.
Als circulair kunstenaar heb ik een nieuw verhaal gevonden om naar te leven en te werken door te hergebruiken wat er is. Op basis van ‘cradle to cradle’ wordt restmateriaal zoals wol, vissenhuiden, bladeren, groente- en fruitresten, opgewaardeerd tot circulaire creaties, waardoor een bijdrage wordt geleverd aan een schoner milieu.
Het gevoel van wederkerigheid is terug te vinden in mijn beeldend werk, gedichten, objecten en mode. Mijn werk is autonoom, rustig en erg aanraakbaar; ogenschijnlijk eenvoudig, maar toch vol van betekenis en uitvoering. Inspiratie haal ik uit de natuur, liefst uit eigen omgeving, waardoor mijn ecologische voetafdruk geen diepe sporen nalaat.
Ik voorzie ermee in mijn behoefte maatschappelijk verantwoord te ondernemen, zonder de mogelijkheden van toekomstige generaties om in hún behoeften te voorzien in het gedrang te brengen. Het mag gezien worden als een gebaar naar een stabielere en liefdevollere wereld in harmonie met Moeder Aarde.
Ben jij of je organisatie nieuwsgierig naar wat mijn drijft? Hoe ik van de één op andere dag mijn dagen vul met passie? Ik vertel graag over de circulaire mogelijkheden die vilt, visleer, ecoprinten en papier scheppen van groente en fruit bieden. Omdat het anders kán!
Tijdstip: anderhalf uur in overleg
Bijdrage: € 150,00, exclusief reiskosten
Over volhoudbaarheid …
Het woord duurzaamheid wens ik niet graag meer te gebruiken, omdat het mij tegenstaat dat geld verdienen boven het behoud van de natuur staat. In een toespraak hoorde ik laatst een heel oud Nederlands woord, wat in Zuid-Afrika nog steeds gebruikt wordt: volhoubaarheid. Dit woord benadert de Engelstalige term sustainability – ‘to sustain’ is ondersteunen … de aarde ondersteunen! ‘Volhoudbaarheid’ mag wat mij betreft opnieuw haar intrede doen in de huidige Nederlandse taal.
Oud textiel getransformeerd